بافت وبلاگ‌های خبری شکننده و انعطاف ناپذیر است

خبرگزاری دانشجویان ایران – تهران : به اعتقاد یک وبلاگ‌نویس، وبلاگ‌های خبری همچون سایر وبلاگ‌ها، پنجره‌های جایگزینی برای اخبار منتشر شده هستند؛ پنجره‌هایی که خوانندگان خود را به سوی جایگاه دبیر خبر در روزنامه‌ها سوق داده است.

جواد صبوحی ،‌نویسنده‌ وبلاگ " پرانتز " در گفت وگو با خبرنگار سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار داشت: " گر چه وبلاگ‌های خبری در فرآیند رسمی ‌خبراز اعتبار محدودتری برخوردارند،‌ اما ویژگی خارج شدن انحصار خبر نویسی از دست بنگاه ‌های خبر پراکنی و موسسات تولیدخبر، کافی است تا به وبلاگ‌های خبری با احترام ویژه‌ای نگریسته شود ؛‌ به ویژه زمانی که سکان خبر نویسی در وبلاگ‌ها در دست روزنامه‌نگاران حرفه‌یی و در عین حال تازه به میدان آمده‌ روزنامه‌نگاران سایبر باشد."

وی افزود: "اگرچه روزنامه‌نگاری برای ارایه‌ خبر به آموزش گسترده،‌ جست‌و‌جوی اطلاعات،‌ توانمندی و دقت و قضاوت درباره‌ رویدادها نیازمند است - به همین دلیل نیز نباید آن‌ها را همسان با وبلاگ‌نویسی تلقی کنیم - اما امروزه به دلیل تغییر و اتفاق تازه‌ای که در ترسیم مدل‌های تولید و توزیع خبر در ژورنالیسم سایبر افتاده، ‌واکنش و ارزیابی اطلاعات از سوی مخاطبان نیز دستخوش تغییراتی شده است."

به گفته‌ وی،‌ وبلاگ‌های خبری بیش از آن که از قواعد کلاسیک خبر نویسی تبعیت کنند، ‌به دنبال گفتمان مرسوم و تعاملات جاری میان توده‌ مردم‌اند. در این میان گرچه فقدان نهادهای واسط، در خبر نویسی این مجموعه اثر گذاشته است،‌ اما روزنه و شکاف خاصی را برای افکار عمومی ‌ایجاد کرده است تا حداقل از میان همین روزنه غیرقابل اتکا موضوعات مختلف را مورد بازکاوی و مطالعه قرار ‌دهند.

صبوحی یاد آور شد:‌ "در دوره‌ تقویت شبکه‌های تلویزیونی کابلی در برابر روزنامه‌نگاری تلویزیونی، تفاوت شبکه‌هایی چون فاکس نیوز متعلق به محافظه کاران و سی ان ان لیبرال‌ها در آن بود که آن‌ها بیش از آن که گزارشی از اخبار را ارایه دهند درباره‌ آن‌ها حرف می‌زدند. امروزه نیز به نظر می‌رسد کارکرد وبلاگ‌ها به همین شکل باشد؛ به این معنا که وبلاگ‌های خبری بیش از ارایه اخبار،‌ به تفسیر آن‌ها می‌پردازند".

وی افزود:‌ "وبلاگ‌ها ، املاک اجاره‌ای، رهنی و غیر قطعی وبلاگ نویسان هستند که با قولنامه‌ وجدانی آن‌ها سندیت پیدا می‌کنند ، این تعهد و تفاوت، بر معیارهای گزینش ، پردازش و انتقال پیام نیز تاثیر می گذارد".

وی اظهار کرد: "خبر یعنی قطعیت و اگر این قطعیت در افکار عمومی ‌سندیت یابد به شناسه‌ تغییر مبدل خواهد شد. با درک این مفهوم اگر وبلاگ‌نویسان خبری به جای تاکید بر واقعیت، بر وجوه احساسی مخاطبان خود تکیه کنند،‌ به طور طبیعی اعتبار ملک خود را زیر سوال برده‌اند."

صبوحی با اشاره به ضعف وبلاگ‌های خبری گفت:‌ "بافت وبلاگ‌های خبری به دلیل ضعف عمده‌ وبلاگ نویسان از مفاهیم خبر، بافتی شکننده و انعطاف ناپذیر است و فرآیند توده‌وار وبلاگ نویسی،‌ ارزش‌ها و سبک و سیاق‌های خبر‌نویسی را به حاشیه برده و استفاده از آن‌ها را دچار مشکل کرده و به این ترتیب ابزار لازم برای کمرنگ شدن ریشه‌های واقعیت در اخبار را فراهم آورده است".

این وبلاگ‌نویس ادامه داد: "تخصص، قدرت،‌ تاثیر،‌ اعتماد،‌ واقع گرایی و صحت که عمدتا بر اعتبار منابع خبری تاکید می‌کند، در وبلاگ‌های خبری امروزی جایگاه چندانی ندارد. همچنین وبلاگ نویسان در وبلاگ‌های خبری به جای تاکید بر جنبه‌های عینی خبر،‌ بیشتر عواطف خود را دخیل می‌کنند."

وی تصریح کرد: "بسیاری از وبلاگ‌های خبری رامی توان نسخه کتابهای دست چندم نویسندگان دیگر دانست و حتی شایبه تکرار آنهاست که به اخبار کذب ، رسمیت می‌دهد".

صبوحی گفت: "درک غیرمنطقی از مفهوم اطلاعات و معیارهای گزینش آن، ساختار نامطمئنی را برای وبلاگ‌های خبری ایجاد کرده و همین مساله باعث شده است تمام وبلاگ‌نویسان اعم از خبری وغیرخبری،‌ کلید پژوهش خود را در این وادی گم کنند و لذا برای تفهیم منظور خود، ناچارند به هر در و دیواری بزنند. بسیاری از آن‌ها راوی صرف شنیده‌ها و برخی دیگر صرفا مجرا و گذرگاهی برای دست یابی به علایق شخصی خود شده‌اند."

وی افزود:‌ "ما هنوز در قرون وسطایی وبلاگ‌نویسی به سر می‌ بریم و برای رسیدن به مرزهای رنسانس خود باید تجربه‌ بیشتری کسب کنیم،‌ از آن جا که بیشتر سایت‌ها و محمل‌های خبری ما وابسته به نهادهای قدرت هستند و وبلاگ‌های خبری نیز عمدتا به دست افرادی اداره می‌شوند که بنابر علایق شخصی خود عمل می‌کنند،‌ در نتیجه توفیق بیشتر از آن کسانی خواهد بود که زمینه‌ کاری در نهادهای دولتی دارند و به همین دلیل است که به نظر می‌رسد توفیق صاحبان قدرت دولتی و غیر دولتی در اداره وبلاگ‌های خبری بیش از سایر وبلاگ نویسان است و همین نکته شاخصه دموکراتیک بودن وبلاگ‌های خبری را زیر سوال می‌برد".

وی معتقد است: "بیش از انتشار اخبار سیاسی که متاسفانه همواره به دلیل گرفتار آمدن در هجای حب و بغض‌های سیاسی جناح‌ها محمل نامطمئنی برای استنادات صحیح بوده است، نشر رخدادهای فرهنگی ، هنری و اجتماعی از سوی وبلاگ‌ها انگیزه‌ واقعی‌تری را برای رقابت در این عرصه فراهم می‌سازد".

به گفته وی ،‌" تولید محتوا" در وبلاگ‌های خبری مهمترین دغدغه وبلاگ‌نویسان خبری است، ضمن آنکه امروز دیگر دغدغه‌ تامین معیشت کمتر جایی را برای تولید خبر رایگان باقی گذاشته است، همین نکته کافی است تا وبلاگ نویسان در همه حال انتشار دفترچه های خاطرات شخصی خود را برتولید خبر در فضای وب ترجیح دهند".

آیین نامه استقلال حرفه ای روزنامه نگاران به قانون تبدیل شود

رسانه های اینترنتی برای نظم بخشیدن به فعالیتهای خود نیازمند داشتن آیین نامه ای مستقل هستند  و ما به عنوان نمایندگان کوچک شما در مجلس قول می دهیم  آیین نامه ای را که توسط دولت به شکل یکطرفه تنظیم گردیده و باعث تنش  بسیار شده است  تصحیح کرده و آیین نامه قابل قبول تری را برای اجرا ارایه دهیم.

رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ضمن بیان این مطلب در گفت و گوی اختصاصی خود با " پرانتز" مشکل دیگررسانه های کشور را متوجه اصحاب مطبوعات می داند و خاطر نشان می کند : اصحاب مطبوعات اعم از مطبوعات اینترنتی و غیر اینترنتی ، واجد تئوری  و نظریه نیستند و به فعالیتهای مطبوعاتی صرفا به شکل  فعالیتهای روزمره می نگرند در حالی که در پس این فعالیتها باید یک تئوری و نظریه نهفته باشد.در دنیا نظریه هایی چون آزادی گرایی ، مطبوعات اجتماعی ، توسعه مشارکتی ، دموکراسی مشارکتی و...  شکل گرفته است پس چرا ما صاحب و موجد نظریه نباشیم . من نمی گویم تمام اصحاب مطبوعات از یک نظریه تبعیت کنند ، اما بهتر است هر صاحب رسانه ای پایبند یک نظریه باشد و چه خوب است که این نظریه با نیازهای ما عجین شده و پیوند خورده باشد ضمن اینکه باید این نظریه ها حتی المقدور بومی شود.

دکتر افروغ  با اشاره به وضعیت معیشتی روزنامه نگاران می افزاید: متاسفانه اصحاب رسانه ها از تامین مالی و معیشتی لازم برخوردار نیستند  و به نظر می رسد چون آینده روشنی  را در پیش روی خود نمی بینند و نسبت به شغلشان اطمینان لازم را ندارند احساس آرامش نمی کنند ، همین مساله باعث شده است تا روزنامه نگاری به شغلی سیال تبدیل شود . امروزه دیگر به ندرت شاهدیم خبرنگاری حرفه خود را تا پایان ادامه دهد و به خبرنگار ارشد و صاحب کرسی تبدیل شود چون او دلمشغولی های بزرگ تری چون تامین نیازهای روزمره خود را دارد. باید برای این مشکل فکری کرد و نهادهای اجرایی و قانونگذار راهی را برای حل مسایلی چون بیمه  و تامین معاش فکری  آنان بیابند. همین مساله اهالی سینما را نیز در برگرفته است. این است که می بینید هنرپیشه معروفی می گوید مجبورم هر چه کارگردان می گوید بپذیرم  چون به محض اینکه کوچکترین اعتراضی ، هنرپیشه ای را از خیابان می آورند و او مثل خمیر در دست کارگردان است.

رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی  از تهیه و تدوین آیین نامه استقلال حرفه ای روزنامه نگاران اظهار بی اطلاعی می کند اما درعین حال اشاره می کند: اگراین مسایل در مجلس حل شود ضمانت اجرایی بیشتری خواهد داشت ، تا اینکه صرفا در حد یک آیین نامه باقی بماند .اگر این مهم بصورت قانون تصویب شود ، دیگر مربوط به این دولت و آن دولت نیست، در حالی که هر آیین نامه ای ممکن است دستخوش تغییر و تحول شود . من پیشنهاد می کنم این آیین نامه به مجلس ارسال شود تا شاید ما بتوانیم آن را تبدیل به قانون کنیم ضمن اینکه در صورت اصلاح از طراحان آن نیز برای اصلاح آن از آنها دعوت خواهیم کرد.