خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
به اعتقاد یک وبلاگنویس، حفظ حقوق متقابل کاربران و تولیدکنندگان محتوا مهمترین ضرورت اخلاقی وبلاگ نویسی است.
جواد صبوحی، نویسنده وبلاگ « پرانتز » در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: جلب اعتماد و فراهم ساختمان فضای گفتمان با درک حقوق متقابل دیگران، بارزترین مفهوم هماندیشی در وبلاگ نویسی است که تحقق این امر در ساختار سایر نهادهای مدنی نیز تاثیر خواهد داشت.
وی افزود: اینترنت درهای گسترش آموزش و بهداشت الکترونیک که از متغیرهای مهم معادله توسعه هستند را باز میکند. به طوری که بخشی از معادله توسعه فرهنگی با معماری منطقی که خود وبلاگنویسان مروج آن هستند، قابل حل است. لذا تولیدکنندگان محتوا با تنظیم الگویی که از توسعه در ذهن دارند، قطعا به تک روی در چنین فضایی فکر نمیکنند، بلکه اندیشه مخالف خود را میپذیرند و با متانت و صبر، گفتمان دوسویهای را که خصیصه فضای وبلاگ نویسی هست را ترویج میکنند.
به گفته وی، تعیین چارچوب اخلاقی در وبلاگ نویسی به تفاهمی بستگی دارد که در بین وبلاگ نویسان است و این مساله میتواند با گذشت زمان در میان آنها جا بیفتد.
این روزنامه نگار تاکید کرد: چشمانداز منطقی وبلاگنویسی چیزی جز تغییر تدریجی بافت و محتوای وبلاگها نیست. وبلاگها همچون سایر تکنولوژیهای نوین اطلاعاتی وارتباطی به واسطهی برخورداری از ابزارهای روز، در حال تغییر و تحول هستند. نسل اول وبلاگها در گذار از یک پردازش مستمر، امروز چهره عوض کرده و تغییر هویت داده است. لذا این سیر تکامل، امکان بازبینی حرکتهای گذشته و کاستن از درصد خطاها را فراهم کرده است.
وی در عین حال تصریح کرد: ما برای ایجاد یک فضای مطلوب برای وبلاگها، باید با تامین سیاستهای کارآمد و غیر مستقیم مثل ارائه مشوقهای متفاوت، انگیزهی لازم را برای ادامه حرکتهای مطلوب آنها فراهم کنیم. به این ترتیب توانبخشی و ارائه حرکتهای اصلاحی برای کاستن از تاثیرات سوء زرد نویسی یک ضرورت است.
حکایت کدخداهای امروز دهکده جهانی آدم را یاد آن شب به یاد ماندنی پایتخت خودمان می اندازد که وقتی صدای برنامه رادیو ایران از ساختمان بیسیم در جاده قدیم شمیران با نطق پادشاه وقت در اردیبهشت سال 1319 روی آنتن می رفت ، مطالب خبری آن به چندین زبان از جمله آلمانی، فرانسوی، روسی، عربی و انگلیسی ترجمه شده بود و همه تصور می کردند که همه دنیا گوش تا گوش نشسته اند تا صدای پادشاه کشور ما را بشنوند ؛ اما حالا که دیگر به قول گیلتین ( 1993) همه می دانند رسانه ها از طریق دستچین سبک هایی که به درون اتاق های نشیمن مان می فرستند، ممکن است مفت و مجانی زیرآب خیلی از ایدئولوژی های من درآوردی را هم بزنند نه آن"عمه بیب" پیرانگلیسی ها و نه آن" روباه چموش و اخوی بد زبان بوش "که تا دیروز حواسشان به پیاله های پر پیامشان بوده تا مبادا ذره ای از آن نصیب بشقاب خالی جنوبی های دهکده جهانی شود ، امروز باید شش دانگ حواسشان را جمع کنند تا مبادا جیره اطلاعاتی مردم آنها از جایی که از آن وحشت دارند تامین شود .
گزارش من در خصوص شبکه پرس تی وی را از اینجا بخوانید
مسؤولیت بزرگ روزنامه نگاران ایستادگی و گفتن حقیقت است؛ حتی اگر زورمدارانی که در موضع بالاتر هستند همه توانشان را به کار گیرند تا مانع کار آنها شوند ،بنابراین به جوانان علاقمند به روزنامه نگاری توصیه می کنم پا در میدان " روزنامه نگاری تحقیقی" نگذارند مگر اینکه خود را برای پذیرش پیامدهای آن کاملاً آماده کرده باشند.
ایوان ریدلی روزنامه نگار پرماجرایی که امروز در شبکه انگلیسی زبان پرس تی وی فعالیت می کند با بیان این مطالب اضافه می کند :... گاهی ارایه تعریفی درست از صداقت و حقیقت دشوار است. شاید شما چهار نفر را به دیدن یک نمایش وادار کنید و در پایان به پنج نتیجه و برداشت متفاوت از آن برسید. متأسفانه صداقت و درستی در قربانگاه سیاست فدا می شود و در این راستا بیشتر رسانه های غربی برای گزارش جنگی که بر مبنای دروغهای رهبرانی مانند جرج دبلیو بوش و تونی بلر - که با حربه تبلیغات سیاسی چنین وانمود کردند صدام بر روی کوهی از تسلیحات کشتار جمعی نشسته است- آغاز شد، در خواب پا به عراق گذاشتند...
ادامه گفت و گوی من با ایوان ریدلی را از اینجا بخوانید