تبلیغات تجاری سیاهان برزیلی را نشانه رفته اند

Robert Plummer گزارشگر شبکه  bbc

ترجمه:جواد صبوحی

19 September 2006

درآشفته شهری همچون بزرگترین شهر برزیل ، نادیده انگاشتن تاثیر و فشار آگهی های انبوه آن غیر ممکن است ؛ بیلبوردهای عظیمی که بر آسمانخراشهای بلند  دردو ردیف خیابانها خودنمایی می کنند  می کوشند کالاهای متفاوت تولیدکنندگان را در ترافیک شلوغ شهر به راکبان خودروها معرفی کنند.

انتخاب نوع محصولات در بردارنده نمایی ازعلایق جامعه برزیلی است اما "یبگرتو کسب " ، شهردار این کلان شهر  برزیل نمایی تاریک از گسترش محصولاتی را عرضه می کند که بسیاری از آنها به صورت غیر قانونی معرفی می شوند و او ترجیح می دهد آنرا "آلودگی تصویری " بخواند." کسب" لایحه ای را به شورای شهرسائو پلو ارایه داده است که در صورت تصویب آن چهره شهر و محیط شهری کاملا دستخوش تغییر خواهد شد. او می گوید :" من می دانم که این لایحه تند و افراطی و بحث بر انگیز است اما قطعا برای چنین شهری ضروری است." اما" پائولو گریزو" ،رییس شبکه رسانه ای DM9DDB  معتقد است:"صنعت آگهی دستخوش تهدیدات بسیاری است .این مساله نوعی ناامنی را در میان موسسات و رسانه های خارجی که در این خصوص سرمایه گذاری سنگینی کرده اند ایجاد می کند. اگررسانه خارجی آلوده و مغشوش است  ، اما ارزان است ."

بیلبوردهای 6 در 9 متری زمین را اشغال کرده اند ، دیوارهای بلند با آگهی های نقش بسته بر آن نیز بخش دیگری از زمین را پوشانده اند اما کمتر کسی وجود دارد که حاضر شود بخشی از پولهایش را تا مشخص شدن تکلیف لایحه مورد اشاره سرمایه گذاری کند.

هنوز تلویزیون باقی مانده از گذشته اهمیت بسیاری در مخاطبان دارد .شبکه نیروی زمینی برزیل"گلوبو"هم هنوز سهم قابل ملاحظه ای در تعیین قیمت و سهم مخاطبان در تلویزیونهای کابلی دارد. گرچه این رسانه هنوز در مقایسه با سایر رسانه ها کوچک است اما روند پیشرفت این کشور را بخوبی نشان می دهد."فراندو فراندز" یکی از مدیران شبکه هالینتون می گوید"اگر به کیفیت بسیاری از مشترکان این تلویزیون دقت کنید می بینید که این عده تنها 10 درصد از کل خانواده های برزیلی را شامل می شوند."برآوردها حاکی از ان است که نیمی از جمعیت 183 میلیونی برزیل از برده های آفریقایی متولد شده اند و این همان حقیقتی است که از چشم بیشتر برزیلی ها مغفول مانده است.در این کشور منطق ظالمانه اقتصادی حاکم است که می گوید رنگ پوست روشن تر متعلق به گروههای برتر اقتصادی و اجتماعی است . انجام اصلاحات اقتصادی سال 1990و کاهش تورم بخشی از شهروندان فقیر برزیلی نیز به جمع مصرف کنندگان کالاها پیوند خوردند. ویوان بیالسکی که در دانشگاه تبلیغات و بازاریابی سائوپلو بازاریابی و ارتباطات تدریس می کند می گوید:" در برزیل تمایل بسیاری برای استفاده از کلیشه های تبلیغاتی اروپایی با چهره های سفید ، چشمان آبی و موهای بلوند وجود دارد. تغییراتی در شرف وقوع است ؛ اگر ده سال قبل برزیلی ها نژادشان را انکار می کنند امروز فرهنگ خود را هم منکر می شوند.بسیاری از زنان سیاه برزیلی زیبا هستند پس چرا نباید از آنها در تبلیغات خود استفاده کنیم؟" وی با اشاره به نتایج یک نظر سنجی صورت گرفته توسط انجمن تبلیغات برزیل  ABP می گوید:"34 درصد از مخاطبان ، تبلیغات تجاری برزیل را علیه مردم فقیر و سیاه پوست می دانند. ازسیاه پوستها تنها زمانی استفاده می شود که قرار است نقش کلفت خانه به تصویر کشیده شود." او اضافه می کند:" تغییراتی که به آن اشاره کردم اگرچه هنوز چندان ملموس و خطر آفرین نیست اما تاثیرات آن در آینده بیشتراز امروز خواهد بود.امروز شما می توانید نمودهایی از این تغییرات را در الگوهای پوشاک ، خواروبار فروشی ها ، تولیدات دارویی و حتی بانکها و دانشگاهها ببینید.آقای فراندز می گوید: هیچکس از این وضع راضی نیست.وی اضافه می کند :"آگهی یک رسانه آرمانی است و واقیت تنوع نژادی برزیل را شرح نمی دهد.ما این تنوع را از انگلستان تا آمریکا می بینیم." سرگیو والنت " مدیر اجرایی یکی از شرکتهای تبلیغاتی این اندیشه را آگهی یک تعهد و مسوولیت اجتماعی داردرا قبول ندارد ومی گوید:"آگهی تنها برای فروش تولیدات شکل می گیرد و ما نه مسوولیت اجتماعی بلکه یک مسوولیت بازرگانی داریم.او اضافه می کند:" مسوولیت اجتماعی با عناصر انسانی است و عناصر انسانی آگهی ها را می سازند."

به خیابان سائوپلو بر می گردیم ؛ آقای کسب می خواهد انبوه تبلیغاتی که این شهر را احاطه کرده است را به جایگاههای اتوبوس ، تابلوهای اطلاعاتی و کیوسکهایی نظیر آنچه در پاریس و لندن وجود دارد محدود کند.قطع آگهی های برزیلی هم ممکن است تغییر کند اما به نظر می رسد بحث در خصوص محتوای این آگهی ها به زمان دیگری موکول شود.