رسانه های اینترنتی برای نظم بخشیدن به فعالیتهای خود نیازمند داشتن آیین نامه ای مستقل هستند و ما به عنوان نمایندگان کوچک شما در مجلس قول می دهیم آیین نامه ای را که توسط دولت به شکل یکطرفه تنظیم گردیده و باعث تنش بسیار شده است تصحیح کرده و آیین نامه قابل قبول تری را برای اجرا ارایه دهیم.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ضمن بیان این مطلب در گفت و گوی اختصاصی خود با " پرانتز" مشکل دیگررسانه های کشور را متوجه اصحاب مطبوعات می داند و خاطر نشان می کند :
اصحاب مطبوعات اعم از مطبوعات اینترنتی و غیر اینترنتی ، واجد تئوری و نظریه نیستند و به فعالیتهای مطبوعاتی صرفا به شکل فعالیتهای روزمره می نگرند در حالی که در پس این فعالیتها باید یک تئوری و نظریه نهفته باشد.در دنیا نظریه هایی چون آزادی گرایی ، مطبوعات اجتماعی ، توسعه مشارکتی ، دموکراسی مشارکتی و... شکل گرفته است پس چرا ما صاحب و موجد نظریه نباشیم . من نمی گویم تمام اصحاب مطبوعات از یک نظریه تبعیت کنند ، اما بهتر است هر صاحب رسانه ای پایبند یک نظریه باشد و چه خوب است که این نظریه با نیازهای ما عجین شده و پیوند خورده باشد ضمن اینکه باید این نظریه ها حتی المقدور بومی شود.
دکتر افروغ با اشاره به وضعیت معیشتی روزنامه نگاران می افزاید: متاسفانه اصحاب رسانه ها از تامین مالی و معیشتی لازم برخوردار نیستند و به نظر می رسد چون آینده روشنی را در پیش روی خود نمی بینند و نسبت به شغلشان اطمینان لازم را ندارند احساس آرامش نمی کنند ، همین مساله باعث شده است تا روزنامه نگاری به شغلی سیال تبدیل شود . امروزه دیگر به ندرت شاهدیم خبرنگاری حرفه خود را تا پایان ادامه دهد و به خبرنگار ارشد و صاحب کرسی تبدیل شود چون او دلمشغولی های بزرگ تری چون تامین نیازهای روزمره خود را دارد. باید برای این مشکل فکری کرد و نهادهای اجرایی و قانونگذار راهی را برای حل مسایلی چون بیمه و تامین معاش فکری آنان بیابند. همین مساله اهالی سینما را نیز در برگرفته است. این است که می بینید هنرپیشه معروفی می گوید مجبورم هر چه کارگردان می گوید بپذیرم چون به محض اینکه کوچکترین اعتراضی ، هنرپیشه ای را از خیابان می آورند و او مثل خمیر در دست کارگردان است.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از تهیه و تدوین آیین نامه استقلال حرفه ای روزنامه نگاران اظهار بی اطلاعی می کند اما درعین حال اشاره می کند: اگراین مسایل در مجلس حل شود ضمانت اجرایی بیشتری خواهد داشت ، تا اینکه صرفا در حد یک آیین نامه باقی بماند .اگر این مهم بصورت قانون تصویب شود ، دیگر مربوط به این دولت و آن دولت نیست، در حالی که هر آیین نامه ای ممکن است دستخوش تغییر و تحول شود . من پیشنهاد می کنم این آیین نامه به مجلس ارسال شود تا شاید ما بتوانیم آن را تبدیل به قانون کنیم ضمن اینکه در صورت اصلاح از طراحان آن نیز برای اصلاح آن از آنها دعوت خواهیم کرد.